|
هر چی تو بخوای... |
||
|
یکشنبه 92 مرداد 6 :: 6:6 عصر :: نویسنده : مرضیه
صبرکن سهراب... گفته بودی قایقی خواهم ساخت قایقت جادارد؟ من هم از همهمه ی اهل زمین دلگیرم آری توراست میگویی: آسمان مال من است و پنجره،فکر،هوا،عشق،زمین مال من است... امّاسهراب تو قضاوت کن!!! بردل سنگ زمین جای من است؟ من نمیدانم که چرا این مردم،دانه های دلشان پیدا نیست... کجایی سهراب؟ آب را گل کردند؛ چشم ها را بستند و چه بادل کردند... و ای سهراب کجایی آخر؟ زخم ها بردل عاشق کردند،خون به چشمان شقایق کردند... تو کجایی سهراب؟ که همین نزدیکی عشق را دار زدند،همه جا سایه ی دیوار زدند... کجایی که ببینی حالا دل خوش مثقالی ست!دل خوش نایاب است! دل خوش سیری چند؟! صبرکن سهراب... قایقت جادارد؟ موضوع مطلب : درباره وبلاگ  سلام دوست عزیز از اینکه این وب و انتخاب کردید بهتون تبریک میگم چون معلومه خیلی خوش سلیقه این.پس حالا که ازتون تعریف کردم لطفا نامردی نکنین و نظر بذارین. منوی اصلی آخرین مطالب آمار وبلاگ  بازدید امروز: 0بازدید دیروز: 0کل بازدیدها: 2147
 |
||
 |